In Japan en naburige landen zoals Korea is ongerustheid ontstaan omdat Tepco water met een beetje tritium erin in de oceaan wil lozen. Tepco is het Japanse overheids bedrijf dat eigenaar is van de kerncentrales in Fukushima. Het gaat om een flinke hoeveelheid water, wel 500 zwembaden vol. Dit water is gebruikt om de in 2011 door een tsunami defect geraakte kerncentrales te koelen. Tepco heeft dit water sindsdien weten te zuiveren. Maar één stofje, tritium, kun je er niet uithalen want dat is een isotoop van waterstof, en daar bestaat water zelf ook uit.
Vanuit het heelal bereikt ons straling, de kosmische straling. De atmosfeer bestaat voor vier vijfde deel uit stikstof. De energierijke deeltjes van de kosmische straling reageren met deze stikstof. Daardoor ontstaat voortdurend tritium dat in de oceanen terecht komt. De hoeveelheid tritium in de oceanen neemt toch niet toe omdat er weliswaar steeds bijkomt, maar als gevolg van de halfwaardetijd van tritium van 12 jaar ook steeds weer tritium verdwijnt. De oceanen bevatten ook nog andere radioactieve stoffen die daarin opgelost zijn, zoals uranium en kalium. Bij elkaar maakt dat zeewater van nature altijd 12 Bq per liter radioactiviteit bevat. Een miniem deel daarvan komt van het tritium. Die 12 Bq lijken heel wat maar is in werkelijkheid onnoemlijk weinig, straling is pas gevaarlijk als het miljoenen keer meer is.
In Fukushima is 2,5 gram tritium gevormd, een theelepeltje vol. Een deel daarvan is in het bluswater terechtgekomen. De helft daarvan is inmiddels als gevolg van de halfwaardetijd van 12 jaar al weer verdwenen. Uiteindelijk zit nu verspreid in de 500 zwembaden water hooguit een half theelepeltje tritium. Knappe vent die daarin het tritium kan vinden. Dit halve theelepeltje tritium wordt nu heel geleidelijk (ze gaan daar tientallen jaren over doen) in de oceaan geloosd. De toename van de radioactiviteit van de oceaan is daardoor zo gering dat het onmogelijk zal zijn het zelfs maar te meten.
De ongerustheid in Japan en Korea heeft twee oorzaken, de angst dat vissen door tritium besmet raken, en de angst dat zeezout voortaan radioactief zal zijn. Van het tritium hebben de vissen, zoals hierboven aangetoond, niets te vrezen. Hetzelfde geldt voor het zeezout, ook daarvan zal de toename van de radioactiviteit onmeetbaar klein zijn.
Een landelijke krant bericht over deze ongerustheid in Japan en Korea, maar doet geen enkele moeite de lezer toe te lichten waarom deze protesten volkomen ongegrond zijn.